بیشترین مانع در روستاها برای تجمیع اراضی فرهنگ سازی است
آبیاری: بیشترین مانع در روستاها برای تجمیع اراضی کشاورزی موضوع فرهنگ سازی است که باید از طرف نهادهای متولی، آموزش و ترویج صورت گیرد.
به گزارش آبیاری به نقل از مهر، محمد شوکتی آمقانی، عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت مدرس درباره ی خرد شدن اراضی کشاورزی در برنامه ای تلویزیونی اظهار داشت: اگر بخواهیم درباره ی آمار میانگین اراضی کشاورزی صحبت نماییم میانگین اراضی کشاورزی در دنیا ۸.۷ دهم هکتار است که این رقم برای ایران حدودا نصب میانگین جهانی و ۴.۹ دهم به ثبت رسیده است.
وی اضافه کرد: زمین خرد قابلیت کشاورزی تجاری ندارد و کشاورز امکان استفاده از فناوری های مدرن روز جهان را نخواهد داشت؛ علاوه بر این در راندمان گرفتار مشکل خواهیم بود چونکه بطورمثال کشاورزی ۱۰ قطعه زمین کشاورزی دارد و برای رسیدگی آنها شامل آبیاری، کنترل آفات و خاک ورزی خوب نیروی کار محدودی دارد و مجبور است این را بین قطعات مختلف توزیع کند که آن بحث صرفه حاصل از مقیاس، گرفتار مشکل می شود و بهره بردار نمی تواند از منابع پایه تولید خود راندمان درست داشته باشد.
شوکتی آمقانی افزود: کشورهای مختلف در حل معضل خرده مالکی راهکارهای متفاوتی را اجرا کردند بطورمثال ژاپن اراضی خرد را بزرگ تر نکرد بلکه اندازه ماشین های کشاورزی را مناسب سازی کرد. اما امکان اجرای این راهبرد در بعضی کشورها میسر نیست. ما باید یکپارچه سازی را دنبال نماییم بطورمثال دو کشاورز در دو روستا زمین کشاورزی دارند. آنها می توانند با توافق اراضی خودرا با یکدیگر مبادله و معاوضه کنند و هر یک در یک روستا زمین داشته باشد. البته تحقق این امر در جامعه روستایی کار آسانی نیست، چونکه برخی کشاورزان حاضر به این کار نیستند به سبب این که قطعات خرد زمین ها از نظر ارزش قیمتی، راندمان و حاصلخیزی یکسان نیست.
وی افزود: هر چه جلوتر می رویم اراضی بجای تجمیع، خردتر و پراکنده تر می شوند و چون اراضی کوچک مقیاس هم قابلیت کشاورزی ندارد و در حد خودمصرفی است بنا بر این وزارت جهاد کشاورزی در صدد است برآمدند قانونی در این رابطه وضع کنند. البته در همین رابطه قانون جلوگیری از خرد شدن اراضی کشاورزی و تعیین اندازه فنی اقتصادی مناسب اراضی کشاورزی در سال ۱۳۸۵ تصویب گردید و در سال ۱۳۸۸ یک بخشنامه اجرائی برای این قانون نوشتند.
عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت مدرس درباره ی مواد این قانون اظهار داشت: این قانون ۶ ماده دارد، ماده اول درباره ی اندازه فنی اقتصادی اراضی کشاورزی است بطورمثال برای اراضی باغی، اراضی زراعی، اراضی دیم و اراضی آبی جداگانه برای تمام اراضی تعیین می شود، ماده بعد گفته تفکیک به هرگونه اراضی کشاورزی ممنوعست و اگر هر زمین کشاورزی که بخواهد سند دریافت کند از سازمان ثبت اسناد و املاک اگر مقدار این زمین کشاورزی و مساحت آن از این اندازه فنی بطورمثال برای اراضی باغی و آبی اگر زیر ۵ هکتار باشد بطورمثال در استان آذربایجان شرقی این برایش سند صادر نمی گردد، اما اینها که این قانون را نوشتند یکسری از موارد را نتوانستند در این قانون لحاظ کنند و این قانون نیاز به بازبینی دارد.
شوکتی آمقانی اشاره کرد: همین قانون جلوگیری از خرد شدن اراضی کشاورزی ماده ۳ آن درباره ی تشویق کشاورزان به یکپارچه سازی اراضی کشاورزی است و مشوق های آن بطورمثال این بود که اگر چند کشاورز بصورت جمعی یا تعاونی بخواهند اراضی کشاورزی خودرا تجمیع و یکپارچه کنند، امکاناتی را به آنها ارائه می نماییم. امکانات چیست؟ می گوید ما محصول شما را به مدت ۵ سال بیمه می نماییم یا هر نوع ماشین آلاتی را که نیاز داشته باشند رایگان در اختیارشان قرار می دهیم یا بسته تشویقی و خرید تضمینی محصولات تولیدی بوده است.
وی اضافه کرد: یکپارچه کردن اراضی کشاورزی کار آسانی نیست اما اگر از قدرت تسهیلگری و از قدرت ترویج کشاورزی استفاده نمائیم، می توانیم گام به گام این پروسه را جلو ببریم. بیشترین مانع در روستاها برای یکپارچه سازی فرهنگ سازی است که باید از طرف متولیان امر صورت گیرد.
منبع: آبیاری
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب